Ισότης, Αδελφ...

 

Ξανθιά βαμμένη με ρίζες εμπριμέ και με ένα βραζιλιάνικο tribal στο αριστερό της μπράτσο.

Παρακμή.

Το κακό, το είχε πάντα στην φριτέζα, έτοιμη να αρπάξει.

Τώρα εσύ άμα ακούς φριτέζα μη σου λείπουν οι πατάτες, για άλλο πράγμα λέμε.

Φριτέζα η Τόλη έλεγε τα 12ποντα που έκανε πάνω τους ισορροπία. Μπορντό αποχρωματισμένα, τι κάι  αν είχε πεθάνει.

Εκείνος ξάπλωσε δίπλα της, της χάιδεψε για λίγο τα μαλλιά και μέτραγε σταγόνα - σταγόνα τον ιδρώτα του ανεμιστήρα στο ταβάνι.

Μου είχε περιγράψει τη σκηνή πάνω από 100 φορές, την είχα μάθει απέξω και ανακατωτά

Ο νους ξέφυγε, έτρεξε πίσω στις καλές μέρες, στις καλές στιγμές ας πούμε καλύτερα.

Σήκωσε λίγο το κεφάλι και άφησε τον καπνό να ξεδώσει. Να φύγει από το στόμα της ακολουθώντας τις οδηγίες του καθρέφτη.

΄΄Τρομερή πατέντα ο ορίζοντας της θάλασσας΄΄, είπε.

Μπήκε μέσα φουριόζος, χαιρέτησε αποσπασματικά, φίλησέ τη Τόλυ στο μέτωπο, έβγαλε με έναν δικό του τρόπο το τσόχινο  καπέλο στιλ Πάναμα και κάθισε.

Μπεζ μακρυμάνικο πουκάμισο, φαρδιά δερμάτινη ζωστήρα, μαύρο τριμμένο τζιν παντελόνι.

Από την trendy αμφίεση δεν εξαιρούνται τα μακριά έως τους ώμους άσπρα μαλλιά και γένια.

Απέναντι, έξω στο περίπτερο του Γιώργου, ο Μαρίνος άφησε τις μπίρες και το έριξε στο κρασί.

Πλήρωσε ένα μπουκάλι άσπρο, από κείνα που στείλανε το Χριστό στον σταυρό, αδιάβαστο.

Τι έπαθαν όλοι σήμερα με τα καπέλα;

κι ο Μαρίνος με καβουράκι.

Εγώ στα πίσω πίσω του μαγαζιού, χαμένος στα σκοτάδια μου,  θέση σνάιπερ για παρατήρηση.

Όρεξη για πολλά πολλά δεν είχα, με είχε ξενερώσει και το μαγαζί.

Τσικουδιά με ποπκόρν ρε κέρατα;

πού το σκέφτηκες;

ήσουν στα νιάτα σου βασανιστής;

πόση τιμωρία πια;

Είναι απομεσήμερο μα εγώ σκέφτομαι τις αγιασμένες νύχτες.

εκείνες τις νύχτες που δεν πρόλαβα εγώ να ... αγιάσω.

Δεν ξέρω και αν ήθελα στα αλήθεια.

Λες και αλλάζει γνώμη και συμπεριφορά το φεγγάρι κάτι φορές.

Εκείνες τις νύχτες για κάποιο λόγο που δεν μπορώ να προσδιορίσω, τα πόδια μου μπερδευόντουσαν  στις σκιές.

Έχανα τον δρόμο και το μυαλό έκανε να πετραδιζει.

Τώρα πια όλα είναι αργά.

Σκέφτομαι ακόμα συχνά πυκνά τις ορεινές τις θάλασσες που γυρεύουν ισότητα.

Ισότητα σε τούτο τον κόσμο ρε γαμώτο;;;