Ανατολικά των ποταμών...

 

...γελάσαμε, είπες, και σήκωσες σκάλα να ψηλώσεις.

-κοίταξε με, σου ζήτησα

-Δεν μπορώ τώρα, είπες, ζωγραφίζω τα σύννεφα Τα μετρώ και τα ζωγραφίζω.

Σκέφτηκα,

της τραβάς τώρα την σκάλα της καριόλας να βρεθεί στην αγκαλιά μου;;;

Να την πάρω ίσα μέχρι την Γραμπούσα, την δικιά μου Γραμπούσα, να θαυμάσει τον γέρο Σχίνο, να τρομάξει στα γκρέμνια, να γυρίσει να με κοιτάξει και να βρει τους υγρούς δρόμους του Τζέκα, εκεί και τότε ας διαλέξει τι θα ακούσει, Λουδοβίκο ή Ψαραντώνη...όπως και να έχει σε κίνηση θα βρίσκεται...