Δεν γίνεται, κάποιος εκεί πάνω μας κάνει πλάκα. Δεν είναι δυνατόν...

 

...Όταν γεννήθηκα έγραψες για εμένα ένα νανούρισμα. 

Τώρα που έφυγες, θα αφήσω εδώ τον Σείριο, από τα πιο αγαπημένα μου και φωτεινά (σου) κομμάτια.  

Αντίο μπαμπά. 

Στο φως.

28 λέξεις από την κόρη του Κωνσταντίνα, σε μια ανάρτηση που είδα πριν λίγο και ΔΕΝ θέλω να την πιστέψω.

- Άκη

Έβλεπα στον ύπνο μου απόψε, είχαμε μαζί ένα σχήμα λέει, εσύ τους ήχους σου, εγώ τις εικόνες και τα βίντεο μου και παίζαμε 

 support στους Einstürzende Neubauten.

Παιχνίδια του μυαλού!!!

ΚΑΛΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ

- Μέσα

- Μέσα λοιπόν

Μετά τις γιορτές βρισκόμαστε να το βάλουμε κάτω.

Σκέψου

- Που θα παίξουμε

- χαχαχαχα.  Θα βρούμε ρε φίλε

Λες να μην βρούμε;

Το θέμα είναι να γουστάρουμε να κάνουμε ωραία πράγματα

- γουστάρουμε πάντα

Αυτός ο πρώτος διάλογος έγινε τις μέρες των γιορτών, αύριο θα μιλούσαμε για να τα πούμε από κοντά.

Το Άκη τον γνώρισα πριν καμιά 30ρια χρόνια. Νέοι και οι 2 μας τότε. Εκείνος προσπαθούσε να βάλει τον θόρυβο σε τάξη, εγώ να το παλεύω με την εικόνα. Βρισκόμασταν συχνά πυκνά, όλο και κάτι σχεδιάζαμε.

Μετά ήρθαν τα χρόνια των Πυξ Λαξ που μας έφεραν πολύ κοντά και πάλι στις παρυφές των στούντιο και των συναυλιών, όλο και πάλι κάτι σχεδιάζαμε.

Ποτέ όμως δεν το τολμήσαμε, μέχρι τις μέρες των γιορτών που πέρασαν, που είπαμε κάτι να φτιάξουμε.

Δεν ξέρω τι να πω, κοιταζω συνεχεια να βρεθει καποιος να μου πει πως είναι ψέμα.

Άκης Δαούτης

Ο Άκης (Σωτήριος) Δαούτης (6 Οκτωβρίου 1960 - 4 Φεβρουαρίου 2023). Έλληνας συνθέτης και μουσικός, με έργο σε ένα ευρύ φάσμα μουσικών ειδών που δραστηριοποιήθηκε από το 1986, τόσο στον Ελληνικό όσο και στον διεθνή μουσικό χώρο.

Γεννήθηκε στην Αθήνα και σε νεαρή ηλικία ξεκίνησε μαθήματα κλασσικής κιθάρας, ερχόμενος έτσι από νωρίς σε επαφή με την κλασσική μουσική. Το 1979 αποφοίτησε από το Κολέγιο Αθηνών και το 1980 ακολούθησε πανεπιστημιακές σπουδές στην φυσικοχημεία στο Κολλέγιο Γούστερ του Οχάιο στις Η.Π.Α. Παράλληλα ασχολήθηκε ακαδημαϊκά με τους ηλεκτρονικούς υπολογιστές, τα μαθηματικά και τη θεωρία της τζαζ, ενώ συνέχισε τα μαθήματα κλασσικής κιθάρας υπό τον Αντρέϊ Μεντζούκωφ. Το 1984 προχώρησε σε μεταπτυχιακές σπουδές στη φυσικοχημεία στο πανεπιστήμιο του Οχάιο, μελετώντας παράλληλα σύνθεση ηλεκτρονικής μουσικής με τον Μαρκ Φίλιπς

Το 1986 άρχισε να εργάζεται στο σύστημα της Πολυαγωγίας (UPIC)του Ιάννη Ξενάκη. Έκτοτε δημιουργεί έργα στο σύστημα της Πολυαγωγίας ενώ συμμετέχει και οργανώνει ενεργά δρώμενα που αφορούν το έργο του Ιάννη Ξενάκη

Το πρώτο του προσωπικό έργο για μαγνητοταινία, Crystal Forest φτιάχτηκε στο σύστημα της Πολυαγωγίας του ΚΣΥΜΕ, έχει ως αρχική πηγή ήχους κρυστάλλων και παρουσιάστηκε το Δεκέμβριο του 1986 στο Γαλλικό Ινστιτούτο παρουσία του Ι. Ξενάκη. Η επόμενη σύνθεση του, Solar Rain βραβεύτηκε με διεθνή διάκριση στο 15ο Φεστιβάλ ηλεκτρονικής μουσικής, στην Μπουρζ της Γαλλίας και το 1988 το έργο του Into the Light προκρίθηκε από την διεθνή επιτροπή για τις Παγκόσμιες Μουσικές Ημέρες 1988 του Χονγκ Κονγκ.

Ενώ δραστηριοποιείται στον χώρο της ηλεκτρονικής μουσικής γράφει μουσική και τραγούδια σε ύφος Φανκ, Ροκ και Ρέγκε. Παράλληλα, διακρίνεται για τις ενορχηστρώσεις του για την Ελληνική δισκογραφία, ενώ γράφει μουσική για θέατρο, διαφημίσεις, ντοκιμαντέρ και κινηματογράφο.

 Ανήκει στην ιδρυτική ομάδα του ΕΣΣΗΜ και έχει διατελέσει μέλος του Δ.Σ. του ΕΣΣΗΜ και του ΚΣΥΜΕ . Από το 2005 ως το 2011 διδάσκει στο τμήμα Κινηματογράφου της Σχολής Καλών Τεχνών του ΑΠΘ

Πρωτότυπη μουσική για κινηματογράφο

Μεγάλου μήκους

«Στα όρια» (2006) του Σάββα Καρύδα

«Η πόλη των θαυμάτων» (2005) του Δημήτρη Αθανίτη.

«Μαραθώνιος» (2004) του Αντώνη Κόκκινου

«Visions of Europe» (2004) του Κωνσταντίνου Γιάνναρη.

«Room for all» (απόσπασμα από την ταινία μεγάλου μήκους ¨Visions of Europe¨ διαφόρων σκηνοθετών από διαφορετικές χώρες της Ευρώπης).

«Μάτια από νύχτα» (2003) του Περικλή Χούρσογλου

«Δεκαπενταύγουστος» (2001) του Κωνσταντίνου Γιάνναρη

«Από την άκρη της πόλης» (1998) του Κωνσταντίνου Γιάνναρη

Μικρού μήκους

«Νταίζη», με την ομάδα οι Απλήρωτοι 2009

«Εν λευκώ» (2004) του Θανάση Σαράντου

«Τσατ» (2003) του Νίκου Φουσέκη

«Ο χορός της αλογόμυγας» (2003) του Χάρη Βαφειάδη