Ηρωικοί Ενήλικες

Συναγωνίζεται ο έρωτας το τώρα όχι με βία ούτε καν με δύναμη ο αέρας σαν χάδι σαν ζεστή αγκαλιά τώρα. Ξημερώνει τώρα μόλις που καταφέρνει το βαθύ μπλε του ουρανού να δηλώσει παρών ξημερώνει τώρα κανένας άλλος ήχος παρά μόνον εκείνος του αέρα, ενός χαμόγελου, το κλάμα ενός μωρού. Ξημερώνει τώρα καφέ τσιγάρο οι φίλοι που δεν είναι πια μαζί μου ο Γιώργος ο Αντώνης ο Γιώργης ο Κώστας ο Ίαν ο Γιάννης η Αλεξάνδρα μονοχρωμία Ξημερώνει τώρα το βαθύ μπλε όλο και υφαίνεται, σεντόνι ο ουρανός. Κάποιο σκυλί μακριά, καλημερίζει το τώρα που το σκουπιδιάρικο αδειάζει ότι περίσσεψε. Είμαι εδώ προνομιούχος να βλέπω εκείνους που κάνουν τους ζωντανούς και ότι αγάπησα φωτιά να γίνει. Ηρωικοί Ενήλικες με το βλέμμα στο μέλλον γραμμένο, με το βλέμμα εκείνο των παιδιών,τώρα που καλοκαίριασε και άσκοπα γυρίζουν στις αλάνες.