κατι γιορτες λαθος

Δεν είναι δική μου υπόθεση οι γιορτές, ούτε τα χωρατά ούτε τα τραγούδια των πολλών. Έχω πάψει από χρόνια να γελάω με τα αστεία των ανθρώπων, ούτε οι ευχές με κάνουν δυνατό, ούτε οι προφητείες αλήθεια μου φανερώνουν. Αγαπάω να βλέπω το φως να άγετε και να φέρετε όπως εκείνο επιθυμεί. Τα λουλούδια να κάνουν τη δουλειά τους, όπως εκείνα καλύτερα γνωρίζουν. Αιώνες τώρα ζωγραφίζουν με χρώματα τη γη. Μου αρέσει να βλέπω κορμιά αιωρούμενα να κρατιούνται χέρι-χέρι σαν ακροβάτες. Μου αρέσουν τα χαμόγελα των παιδιών, το τρέξιμο του αλόγου, Η παρακμή και η συνείδηση του 2. Τα μανουσάκια του χωριού μου και τα Κρινάκια της θάλασσας του Καιαφα. Μου αρέσει να γράφω παραμύθια και να φωτογραφίζω ότι δεν βλέπω, Τέτοια μου αρέσουν. Δεν μου αρέσουν οι γιορτές, γιατί πρέπει πάση θυσία να ευτυχήσω και είναι πολύ αργά πια για ευχές, είναι και τούτο τρελόφεγγάρο του λύκου πάνω μου και κοιτάζει Γολγοθάδες. Τι να περιμένεις ;