Η μέρα ξεκινάει από την στιγμή που παύει να είναι μέρα

 

και έρχεται μια στιγμή που αναποδογυρίζει στη μίση περιστροφή ο κόσμος σου ο ολόκληρος, έρχονται τα πάνω κάτω που λέμε, τότε κοιτάζεσαι στον καθρέφτη, όχι για μια ακόμα φορά, αλλά για πρώτη φορά. Είσαι εκεί για να αποφασίσεις, για να πάρεις την ζωή ΣΟΥ, στα χέρια σου. Την δική σου ζωή, στα δικά σου χέρια.

Η μέρα ξεκινάει από την στιγμή που παύει να είναι μέρα. Τα δευτερόλεπτα που τους έμελλε να γίνουν χρόνια, να φύγουν να χαθούν, πολλές φορές, τις περισσότερες ούτε καν το πήρες χαμπάρι πως χάθηκαν, γιαυτό πάρε χαρτί και μολύβι και σημείωνε τα πάντα, να μάθεις να μην ξεχνάς, μα ούτε να ζεις με αναμνήσεις. Το τώρα, είναι ΤΩΡΑ. Έτσι κι αλλιώς το να γράφει κανείς καλό του κάνει μόνο.

Ξύπνα πρωί, νωρίς, πρόλαβε το πρώτο φως, φρόντισε εσύ να το υποδέχεσαι και όχι να το ...βρίσκεις. Να το καλωσορίζεις, να του χαμογελάς, να χαμογελάς και σε εσένα, στην πραγματικότητα, είσαι ο μόνος φίλος που έχεις και πρέπει να τον αγαπάς και κυρίως, να σε φροντίζεις και να σου το δείχνεις.

Κάποιοι θα πουν πως αυτό είναι εγωιστικό, μα αυτοί οι κάποιοι δεν ήταν ποτέ εκεί όταν εσύ τους χρειαζόσουν. Θα υπάρχουν όμως και κάποιοι άλλοι, ελάχιστοι σίγουρα, που ήταν πάντα εκεί και με το χέρι τους, την ανάσα τους και το χαμόγελο τους, σου κράτησαν το κεφάλι έξω από το νερό και έτσι κατάφερες να μην πνιγείς. Αυτούς να τους έχεις πάντα όπως εσένα.

Οφείλεις στον εαυτό σου, γύρω σου να έχεις μόνο όσους το αξίζουν, δεν είναι κέντρο διερχομένων η ζωή σου, ούτε χώρος φύλαξης απολεσθέντων.

Μάθε επιτέλους την ζωή να την ζεις, όχι να σε ζει και όταν πονάς, να πονάς και να μην ντρέπεσαι να κλάψεις, μα όταν θέλεις να γελάσεις, να γελάς δυνατά πολύ δυνατά

Και όταν βρεθείς μόνος, να θυμάσαι, ποτέ δεν είσαι στα αλήθεια μόνος, έχεις εσένα, τον καλύτερο σύντροφο. Με αυτόν συνδιαλέγεσαι, αυτόν φροντίζεις, αυτόν υπερασπίζεσαι.

Βάλε καλά στο μυαλό σου, δεν είναι τυχαίο, ΜΟΝΟΣ έρχεσαι, ΜΟΝΟΣ φεύγεις και στο ενδιάμεσο χρονικό διάστημα, ότι συμβεί, το σύμπαν έχει φροντίσει να υπάρχει.

 ΝΑ ΥΠΑΡΧΕΙΣ.