θέλησα να σου κάνω παρέα

 

σε κοιτούσα που στεκόσουν στα φεύγα σου με το χέρι να στηρίζει τον άτλαντα σαν να είχες πονοκέφαλο

μπορεί και να είχες δηλαδή

δεν μιλήσαμε σε κοίταξα κάνα δυο φορές κι άλλες τόσες στα κλεφτά

θέλησα να σου κάνω παρέα

 παρήγγειλα ότι έπινες

τσικουδιά λοιπόν

τα κέρματα στο μάρμαρο μαχαιριά ο ήχος τους μετρημένα όλα

ένας μικρός κοφτός βήχας τα μάτια σου υγρά ολούθε

βαριά αρρώστια στο τελευταίο στάδιο τα πόδια δεν πάνε έχασα κόρη στα 21 ο γιος κάπου στην Αμέρικα στεφανώνει την μοναξιά του

δεν μίλησα άλλο

 σκέφτηκα μόνο

άσε απόψε κερνάμε εμείς αύριο ποιος ξέρει