Πού πας;

 


Φιλήθηκαν στα κρυφά δύο τρεις φορές ύστερα ακόμα μία.

Θαρρείς και παίζουν κάποιο ρόλο.

Οι γείτονες ήταν δεν ήταν εκεί, ούτε μουσική υπήρχε, μόνο η ανάσα τους. κοφτή, ετοιμοπαράδοτη, ηλεκτρισμένη.

Είχαν ανθήσει οι κάκτοι στην είσοδο, θα ζούσαν ελάχιστα στο άπειρο.

Ποτέ τους δεν κατάλαβαν γιατί η ραχοκοκαλιά θέλει το σώμα και ο ένας τους πολλούς.

Οι δυο τους ήσαν αρκετοί κι όλες εκείνες οι λέξεις που κλείνουν με το ωμέγα, το Ωμέγα  και όχι το άλλο το μικρό.

Το όμικρον.

Λέξεις όπως αγαπώ, σε θέλω, νιώθω, εγώ.

Το εγώ πάνω από όλα, από όλους.


Πού πας;

Γιατί ετοιμάζεις την βαλίτσα;

Αυτό ήταν; 

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

του Κιριμπάτι τα νερά

30 χρονια ΥΠΟΓΕΙΑ ΡΕΥΜΑΤΑ

κάτι συνήθειες δανικές