'' μια ποιητική ταξινόμηση φύλων λεμονιάς και ένα κίτρινο φόρεμα σε λάθος φόντο, ένα ξημέρωμα λειψό ''

 

Υπήρχε κάποτε ένα όμορφο κορίτσι

που μια θάλασσα με χώριζε απ'αυτή

μια λεμονιά, ένα ξημέρωμα κοντά στο Κυπαρίσσι

είχε δυο μάτια που φαντάζανε γιορτή.

 Είχε και μια φίλη εκείνο το κορίτσι

που δεν το ηξερα μα ζουσανε μαζί

Θλίψη τη φωναζε τη φίλη της της νύχτες, το κοριτσι,

μα εγώ το έμαθα μια Κυριακή πρωί.

Και τώρα χορό στήσανε γυρω μου τα φίδια

να πλησιασω δεν μαφηνουν να την δω

ούτε η θάλασσα μου κάνει τωρα μανα τα χατίρια

και μεστο πελαγο παλευω να σωθω

 Όλοι μου λένε να θυσιασω το κορίτσι

Και απ'την θυσία της να ξαναγεννηθώ

μα εγώ ονειρεύομαι τις μέρες με ένα κιτρινο φουστάνι

και λεμονιάς ανθους γορδόνι στο λαιμό.

Ένα κορίτσι είχα τάξει στο κορίτσι

από το χέρι του εσύ να το κρατάς,

να το φροντίζεις μάνα εκεινο τανθοστολιστο κορίτσι και στις ανάσες του μαζι να ξενυχτάς.