τότε μαζί μου

 

Όλα ξεκινάνε από εδώ. 

Από το λευκό. 

Στα αυτιά μου το τραγούδι ‘’ κασμπα ‘’, των ΚΛΑΣ, στα μάτια μου αιχμάλωτες θάλασσες από τα ταξίδια που δεν έγιναν.

 Εκείνες που σε βρέχουν και οι άλλες που πέθαναν παρθένες και κάποιες λίγες που τα καλοκαίρια βρέχουν την θλίψη σου και τους τυχαίους έρωτες στο φως των περαστικών οργασμών. 

Εκείνες που σε τρομάζουν, στα χαμένα και σε κάνουν να χάνεσαι σε αγκαλιές.

Όλα ξεκινούν από το λευκό. Ότι αγαπάς και ότι μισείς να αγαπάς. 

Οι σελίδες που θέλεις να γεμίσεις, τα όνειρα που δεν ξημερώθηκαν ακόμα. Οι φόβοι σου.

Μπλαζέ ρούμπες γεμίζουν το οδόστρωμα απόψε και μοσχοβολάει το χώμα που στέκεται ολόγυρα. Εκει που στάθηκαν καταραμένοι ποιητές, εκεί που πέρασαν αδύναμοι άνεμοι και άφησαν νεκρά άλλα ήσυχα τα ποιήματα να κείτονται. Εκει που άτεχνα αλφάβητα σκαλίζουν σε δέντρα καρδιές σαν και εκείνες των χαμένων ναυτικών και των φυλακισμένων. Θάλασσες άλλων διαστάσεων με μαύρα βότσαλα σε σκοτεινά γκρεμνιά.

Σαν τα σημάδια που αφήνουν τα βήματα σου στο υγρό σώμα που σε συνοδεύει. 

Τότε μαζί μου. 

Τότε.

Τώρα το μόνο που ζητώ είναι να γίνει ο χρόνος αρτιμελής και ευσυνείδητος.

Να γαλήνεψω.