΄΄ ΔΥΟ ΛΕΞΕΙΣ ΛΟΥΛΟΥΔΙΑ ΄΄

 


Παγιδεύτηκαν οι μέρες μας, οι μέρες μας παγιδεύτηκαν σου λέω

Μα και που το λέω...

Μόνος μου τα λέω, μόνος μου τα ακούω

Μετράμε τον χρόνο από την πρώτη του λες και ο χρόνος κάνει στροφιλίκια, λες και χαριεντίζεται ο χρόνος στις σιδηροτροχιές των πεισμάτων και των προσευχών. Λες και μεταμορφώνεται από δήθεν σε κάτι.

Γεμάτη ουτοπικά πλεονεκτήματα είσαι, με λάμψεις δε λέω, μα αν σκοτάδι δεν ήταν οι λάμψεις αυτές, δεν θα έμοιαζαν με πυροτεχνήματα τεχνηέντως  εξελισσόμενα, που πάει να πει χρωστάς. Χρωστάς στο σκοτάδι, που από εκεί το φως σου συνυφαίνεται.

Χείλη ή μάτια σαν τον ήλιο των θέλω σου, λίγο πριν γίνουν κυρίαρχα σε θέσεις από τα πριν σωστά βαλμένες είναι.

Έρπης στα σύνορα του νου.

Πότε έχεις γενέθλια, με ρώτησες

- κάθε μέρα, σου απάντησα

Για λίγο σιώπησες, μετά είπες:

- Πότε άρχισες να έχεις γενέθλια;

- Ήταν μια Τρίτη πρωί, 6 Μαρτίου ήταν, απάντησα.

- Α ΟΚ τότε είσαι Ανοιξιάτικο παιδί, είπες

Παιδί όμως, αντιφώνησα

- Μην κολλάμε στις λέξεις, ήταν η απάντηση σου

ΟΚ να μην κολλάμε στις λέξεις , σκέφτηκα.

Ένα τσιγάρο ακόμα

κιαλλο τσιγάρο;

κιαλλο τσιγάρο;

Πάτησε ESC λοιπόν

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

του Κιριμπάτι τα νερά

30 χρονια ΥΠΟΓΕΙΑ ΡΕΥΜΑΤΑ

κάτι συνήθειες δανικές