άγνωστη μεταξύ αγνώστων

 

Ίσως να μην την ενδιέφεραν ποτέ οι σχεδίες που επιπλέουν. Ίσως πάλι, να θαύμαζε τα μεγάλα καράβια, Ποιος ξέρει;

Ποτέ δεν θα μάθουμε...

Σχεδόν δυσεξιχνίαστη, μετρημένη, χαμηλόφωνη, ήρεμη φαινομενικά, το γέλιο σχεδόν άγνωστη διαδικασία, να μάθεις γιαυτήν, από πού;

Μια πλωτή εγρήγορση ήταν εκείνο που την συνέδεε με ότι ζωντανό. Οι δικοί της ζωντανοί, δεν υπήρχαν πια ζωντανοί.

Ένα τσιγάρο στο στόμα, ένα τσιγάρο δρόμος, μια την άλλη δηλαδή

Φεγγάρι λαμπρό και κάτι τα έλατα ρημάδια, οι φίλοι που τις είχαν απομείνει.

Να βοηθήσεις , αλλά πώς;

Όλα τα είχε. Τίποτα. Μάταιη η όποια αντίσταση.

Γεννήθηκε έναν Δεκέμβρη, το πότε ακριβώς δεν έχει σημασία. Γεννήθηκε Δεκέμβρη λοιπόν, στο παράλιο Άστρος, εκεί στην Βόρεια Κυνουρία. Από την μία, στο έμπα η Χειμερινή Μελιγού, στο αγνάντι τα Κάτω Βερβενά.

Μορφώθηκε, τα έβαλε στην σειρά και πήρε τους δρόμους. Όπου φύγει φύγει. Ήταν των ανθρώπων , όχι του θεού. Όταν ένιωθε τα πόδια να πλησιάζουν την γη, ξάπλωνε με τους κύκνους στο χώμα και άρχιζε να μετράει τις λευκές γραμμές που φτιάχνει τοι φως στα μισόκλειστα μάτια.

Η νύχτα πάντα αιωρούμενη, έμενε να δεχτεί την διαπραγμάτευση. Όταν όλα ήταν ταχτοποιημένα, οι δρόμοι μεγάλωναν κάθε που λιγόστευαν οι άνθρωποι, έτσι μόνο οι μέρες κυλούσαν προς την σωστή κατεύθυνση.

Με το που γεννήθηκε την περίμενε και το όνομα. Έτσι γινόταν τότε. Δεν οριζόταν τίποτα μονάχο του. Από το μικρό όνομα μέχρι το τι θεό θα προσκυνάς, όλα κανονισμένα, που πάει να πει...

Α... Γ...

του Κ...

και της Ε...

Θρήσκευμα ΧΟ

Με αυτά τα ελλιπή στοιχεία πορεύθηκε ίσα με σήμερα. Έτσι με νόθες συστατικές τριγυρνούσε στον κόσμο, ψέμα ο κόσμος, ψέμα και αυτή. Καμία ιδιοκτησία. Ούτε σπίτια, μήτε χωράφια, καθόλου συναισθήματα. Πως το έλεγε ο πατέρας;

- Όπου γης και Πατρίς...

Μια τσαντούλα είχε, από εκείνες τις ταξιδιωτικές τις μικρές, που ήταν της μόδας το ΄60. Χιλιομπαταρισμένη. Χιλιομανταρισμένη.

Σχέδια του ναυαγού, μόνο κάτι λίγο από χρώμα, ίσα να μην είναι αόρατη.

Μόνο τώρα δεν είχε την τσάντα κοντά της. Τώρα που ταξιδεύει. Θα μου πεις, τέτοιο ταξίδι ποιος το θέλει και σε τέτοιο ταξίδι τα λοιπά δεν χωράνε.

Την τσάντα την πέταξαν για κάψιμο, φωτογραφία δεν υπήρχε, την παράχωσαν πάνω στα πέρα μνήματα άγνωστη μεταξύ αγνώστων.